Iyi akșamlar
Vandaag was het dan eindelijk zover, onze kennismaking met Özel Akev Ilkögretim Okulu, onze Turkse partnerschool.
Allereerst werden we door Derya Muse ontvangen, de coördinator die tevens ons contactpersoon is. Zij bracht ons naar de adjunct-directeuren om kennis te maken, vervolgens maakten we kennis met de unitleider en als laatste met de directeur.
Het was een leuke kennismaking en na het uitwisselen van de verplichte beleefdheden was het ijs al snel gebroken.
Na het kennismaken hebben we een korte rondleiding gehad in de school en even bij de verschillende lessen onze neus om het hoekje mogen steken.
We hebben zelfs een minilesje Turks gekregen!
De gehele school bestaat uit 3 verschillende niveaus, te beginnen met de kleuterschool, dan de basisschool en als laatste een school voor voortgezet onderwijs. De kleuterschool is gehuisvest in een ander gebouw, tevens is in een ander deel van Antalya, is een 3e gebouw in aanbouw waarin een hoge school gehuisvest zal worden.
De middelbare school heeft 6 verdiepingen die allen verbonden worden door 1 centraal trappenhuis.
De leerlingen komen de school binnen via een groot schoolplein, deze wordt ook gebruikt als sportaccommodatie bij goed weer en als plein waar de schoolbussen arriveren die de leerlingen van en naar school brengen
Na de rondleiding werd ons een lunch geserveerd in de schoolkantine. Leerlingen krijgen de lunch geserveerd van de school. Gezonde biologische producten uit eigen tuin (sla, broccoli, wortels en sinasappels)! Aangevuld met rijst, aardappels, yoghurt en vlees. Op de tafels staan dozen met brood.
Docenten kunnen kiezen om tussen de leerlingen te gaan zitten of om zich af te zonderen.
Onze maaltijd was hetzelfde als wat de kinderen te eten krijgen, dus we kunnen uit ervaring zeggen dat er goed voor de leerlingen wordt gezorgd.
Na de lunch volgde een officieel momentje, het bezegelen van onze samenwerking en vriendschap door het drinken van een Turkse koffie.
Vervolgens heeft meneer Christos enkele sportlessen bijgewoond en heb ik enkele Engelse lessen gevolgd. Ook heb ik kennis gemaakt met de leerlingen waar we uiteindelijk mee gaan uitwisselen!
De brieven die enkele leerlingen mij hebben meegegeven zijn afgegeven en werden meteen uitvoerig bestudeerd. De andere leerlingen keken iets teleurgesteld maar waren snel gerustgesteld toen ik vertelde dat de andere brieven snel per post zouden volgen.
Uiteraard hebben we gesproken over de onderwerpen waarover sommigen van jullie al met elkaar via facebook over hebben gesproken. Zoals het tellen in het Nederlands en de uitspraak daarvan.
Ik had voor iedere leerling een klein presentje meegenomen, kleine klompjes van Delfts blauw.
De andere klas, met iets jongere kinderen hebben we getrakteerd op stroopwafels, die goed in de smaak vielen bij de leerlingen.
Vervolgens een laatste korte pauze waarbij we ook de docenten op stroopwafels hebben getrakteerd.
Tussen elk lesuur is een korte pauze, leerlingen wisselen van lokaal of blijven in het lokaal met hun klassendocent, maar de vakdocenten kunnen even naar de docentenkamer.
De leerlingen hebben iedere dag les van half 9 tot 4 uur. Ze worden met schoolbussen gehaald en gebracht.
Na een lange én intensieve dag hebben we iets gedronken en gegeten in een leuk restaurantje aan zee. Het restaurantje met de naam The big man, omdat de eigenaar een lange man is en voormalig basketbalspeler.
En daar hebben we nog gesproken over het Comeniusproject en de opkomende uitwisseling met de verschillende landen terwijl we genoten van een typisch Turks gerecht en de ondergaande zon.
Een mooie afsluiting van een bijzondere dag en een schitterende week vol met mooie indrukken.
Günaydin
Wat achtergrondinformatie vandaag:
Turkije is een groot land. Het heeft een oppervlakte van 780.575 km2.
Ongeveer 3% van het land ligt in Europa. Iets meer dan de helft van Turkije ligt hoger dan 1000 meter, de 2 belangrijkste bergketens zijn in het noorden het Pontische gebergte en in het zuiden het Taurus. De hoogste top is de Agi Dagi, 5165 meter hoog!
Ook water is er volop, zo’n 30.000 km2 van het land bestaat uit water.Toch is er ruimte genoeg voor de ongeveer 65 miljoen inwoners!
De grootste bevolkingsgroep bestaat uit Turken, maar ook Grieken, Arabieren en andere minderheden noemen Turkije hun vaderland.
Het land heeft 81 provincies met elk een eigen hoofdstad.
Sinds 1923 is Turkije een republiek met als president Tayip Erdogan (sinds 2002).
De nationale vlag is rood met een witte halve maan en een vijfpuntige ster.
Vandaag was het erg slecht weer, de straten stonden blank van alle regen die is gevallen. Pas net voor het vallen van de avond was het droog, maar er staat nog steeds veel wind en de zee is woest…zo kan het in Turkije dus ook zijn.
Omdat we ons niet buiten wilden wagen heb ik les gekregen in Tavla spelen (Backgammon) wat veel Turken spelen. Erg gezellig want door het slechte weer waren veel mensen dit spel aan het spelen.
Veel andere gasten van het hotel maakten vandaag gebruik van de Hamman, een typisch Turks badhuis, bestaande uit een 3 tal sauna’s waarvan de laatste een grote marmeren tafel heeft waarop men moet gaan liggen. Dan wordt je gescrubd (je dode huidcellen weggehaald en het is goed voor de doorbloeding van je huid), vervolgens ingezeept met olijfzeep en gemasseerd.
Antalya heeft een oude kern, en een nieuwer modern deel, In het moderne deel vind je veel barretjes die veelal Amerikaans aandoen en dure merkwinkels.
In het oude deel zijn kleine smalle straatjes en overal kom je stukken tegen van de oude stadsmuur. Bij de stadspoort, kun je goed zien dat de stad een rijke geschiedenis heeft, de ene zijde is namelijk gebouwd tijdens de Byzantijnse tijd en daar zie je Arabische invloeden, de andere zijde tijdens de Ottomaanse periode, herkenbaar door de Romeinse stijl.
Ook kun je hier de Griekse wijk vinden, waar meneer Christos zich uiteraard meteen thuis voelt ;-)
De wijk eindigt bij zee, van waaruit het goed te zien is dat de stad op een rotsplateau is gebouwd.
Merhaba!
Vanochtend, héééél vroeg reden we door de sneeuw naar Schiphol. Om 5 uur vertrok namelijk ons vliegtuig. Het was koud, glibberig,en sprookjesachtig wit…een paar uur later scheen de zon ons vrolijk tegemoet en moest de dikke winterjas uit.
Om net even voor 10 uur (lokale tijd) zetten wij (meneer Christos en ondergetekende) voet op Turkse bodem.
Vandaag hebben we eerst rustig ons hotel verkend. Eén van de mooie hotels die Antalya rijk is. Vandaag en morgen kunnen én mogen we er even van genieten.
Antalya is een grote stad, in de winter telt het bijna 1,5 miljoen mensen, in de zomer zelfs 3,5! De stad ligt aan zee, op een rotsplateau, in het zuiden van Turkije aan de Turkse Rivièra. Zo’n 3,5 uur vliegen van Schiphol.
Komende dagen zullen we niet aan zee liggen ;-) Hooguit even met onze voetjes staan..
Maar gaan we de buurt verkennen en kennis maken met onze Turkse partnerschool.
We hebben in ieder geval al een vriendje gemaakt J
Voor nu een vrolijke groet vanuit Antalya,
Vandaag was het dan eindelijk zover, onze kennismaking met Özel Akev Ilkögretim Okulu, onze Turkse partnerschool.
Allereerst werden we door Derya Muse ontvangen, de coördinator die tevens ons contactpersoon is. Zij bracht ons naar de adjunct-directeuren om kennis te maken, vervolgens maakten we kennis met de unitleider en als laatste met de directeur.
Het was een leuke kennismaking en na het uitwisselen van de verplichte beleefdheden was het ijs al snel gebroken.
Na het kennismaken hebben we een korte rondleiding gehad in de school en even bij de verschillende lessen onze neus om het hoekje mogen steken.
We hebben zelfs een minilesje Turks gekregen!De gehele school bestaat uit 3 verschillende niveaus, te beginnen met de kleuterschool, dan de basisschool en als laatste een school voor voortgezet onderwijs. De kleuterschool is gehuisvest in een ander gebouw, tevens is in een ander deel van Antalya, is een 3e gebouw in aanbouw waarin een hoge school gehuisvest zal worden.
De leerlingen komen de school binnen via een groot schoolplein, deze wordt ook gebruikt als sportaccommodatie bij goed weer en als plein waar de schoolbussen arriveren die de leerlingen van en naar school brengen
Na de rondleiding werd ons een lunch geserveerd in de schoolkantine. Leerlingen krijgen de lunch geserveerd van de school. Gezonde biologische producten uit eigen tuin (sla, broccoli, wortels en sinasappels)! Aangevuld met rijst, aardappels, yoghurt en vlees. Op de tafels staan dozen met brood.Docenten kunnen kiezen om tussen de leerlingen te gaan zitten of om zich af te zonderen.
Vervolgens heeft meneer Christos enkele sportlessen bijgewoond en heb ik enkele Engelse lessen gevolgd. Ook heb ik kennis gemaakt met de leerlingen waar we uiteindelijk mee gaan uitwisselen!
De brieven die enkele leerlingen mij hebben meegegeven zijn afgegeven en werden meteen uitvoerig bestudeerd. De andere leerlingen keken iets teleurgesteld maar waren snel gerustgesteld toen ik vertelde dat de andere brieven snel per post zouden volgen.
Uiteraard hebben we gesproken over de onderwerpen waarover sommigen van jullie al met elkaar via facebook over hebben gesproken. Zoals het tellen in het Nederlands en de uitspraak daarvan.Ik had voor iedere leerling een klein presentje meegenomen, kleine klompjes van Delfts blauw.
De andere klas, met iets jongere kinderen hebben we getrakteerd op stroopwafels, die goed in de smaak vielen bij de leerlingen.
Vervolgens een laatste korte pauze waarbij we ook de docenten op stroopwafels hebben getrakteerd.
Tussen elk lesuur is een korte pauze, leerlingen wisselen van lokaal of blijven in het lokaal met hun klassendocent, maar de vakdocenten kunnen even naar de docentenkamer.
De leerlingen hebben iedere dag les van half 9 tot 4 uur. Ze worden met schoolbussen gehaald en gebracht.
Na een lange én intensieve dag hebben we iets gedronken en gegeten in een leuk restaurantje aan zee. Het restaurantje met de naam The big man, omdat de eigenaar een lange man is en voormalig basketbalspeler.En daar hebben we nog gesproken over het Comeniusproject en de opkomende uitwisseling met de verschillende landen terwijl we genoten van een typisch Turks gerecht en de ondergaande zon.
Günaydin
Wat achtergrondinformatie vandaag:
Ongeveer 3% van het land ligt in Europa. Iets meer dan de helft van Turkije ligt hoger dan 1000 meter, de 2 belangrijkste bergketens zijn in het noorden het Pontische gebergte en in het zuiden het Taurus. De hoogste top is de Agi Dagi, 5165 meter hoog!
Ook water is er volop, zo’n 30.000 km2 van het land bestaat uit water.Toch is er ruimte genoeg voor de ongeveer 65 miljoen inwoners!
De grootste bevolkingsgroep bestaat uit Turken, maar ook Grieken, Arabieren en andere minderheden noemen Turkije hun vaderland.
Het land heeft 81 provincies met elk een eigen hoofdstad.
Sinds 1923 is Turkije een republiek met als president Tayip Erdogan (sinds 2002).
De nationale vlag is rood met een witte halve maan en een vijfpuntige ster.
Vandaag was het erg slecht weer, de straten stonden blank van alle regen die is gevallen. Pas net voor het vallen van de avond was het droog, maar er staat nog steeds veel wind en de zee is woest…zo kan het in Turkije dus ook zijn.
Omdat we ons niet buiten wilden wagen heb ik les gekregen in Tavla spelen (Backgammon) wat veel Turken spelen. Erg gezellig want door het slechte weer waren veel mensen dit spel aan het spelen.
Tavla is een bordspel voor 2 personen. Een race waarbij beide spelers de stenen naar de overkant moeten lopen. De tegenstanders lopen in tegenovergestelde richting. Losse stenen kunnen daarbij geslagen worden zodat de tegenstander steeds opnieuw moet beginnen.
Het favoriete spel van de turken is niet zomaar een spel, maar het symboliseert het tijdsbestek van een jaar. De 24 velden stellen een etmaal voor, de helft van het bord de 12 maanden, en de 30 stenen de dagen. De 2 dobbelstenen staan voor dag en nacht. Tel de tegenovergestelde zijden van een dobbelsteen bij elkaar op en je hebt altijd 7 (6 +1, 3 + 4) symbool voor de dagen.
Het favoriete spel van de turken is niet zomaar een spel, maar het symboliseert het tijdsbestek van een jaar. De 24 velden stellen een etmaal voor, de helft van het bord de 12 maanden, en de 30 stenen de dagen. De 2 dobbelstenen staan voor dag en nacht. Tel de tegenovergestelde zijden van een dobbelsteen bij elkaar op en je hebt altijd 7 (6 +1, 3 + 4) symbool voor de dagen.
Veel andere gasten van het hotel maakten vandaag gebruik van de Hamman, een typisch Turks badhuis, bestaande uit een 3 tal sauna’s waarvan de laatste een grote marmeren tafel heeft waarop men moet gaan liggen. Dan wordt je gescrubd (je dode huidcellen weggehaald en het is goed voor de doorbloeding van je huid), vervolgens ingezeept met olijfzeep en gemasseerd.
Na een heerlijk ontbijt, hebben we een wandeling over het strand gemaakt. De temperatuurvandaag is zo’n 17 graden. Warm genoeg om uit de wind in de zon een dutje te doen…vanmiddag staat het ontdekken van oud Antalya op het programma.
Antalya heeft een oude kern, en een nieuwer modern deel, In het moderne deel vind je veel barretjes die veelal Amerikaans aandoen en dure merkwinkels.
In het oude deel zijn kleine smalle straatjes en overal kom je stukken tegen van de oude stadsmuur. Bij de stadspoort, kun je goed zien dat de stad een rijke geschiedenis heeft, de ene zijde is namelijk gebouwd tijdens de Byzantijnse tijd en daar zie je Arabische invloeden, de andere zijde tijdens de Ottomaanse periode, herkenbaar door de Romeinse stijl.
Ook kun je hier de Griekse wijk vinden, waar meneer Christos zich uiteraard meteen thuis voelt ;-)
In deze wijk vind je ook de typische handnijverheid en souvenirwinkeltjes.
Hier kun je gepofte kastanjes kopen op iedere straathoek, overal losse kruiden kopen en de beroemde kruidentheetjes proeven.
De mensen hier zijn heel vriendelijk en helpen je graag én niet alleen om je hun waar aan te bieden.
De wijk eindigt bij zee, van waaruit het goed te zien is dat de stad op een rotsplateau is gebouwd.
Moe van het slenteren en alle indrukken komen we terug bij ons hotel, morgen bereiden we ons voor op het bezoek aan de partnerschool, we hebben er zin in…
Hoșça kal (Hou je goed)
Leiden, dinsdag 15 januari 2013
Antalya, Sali, 15 ocak 2013Merhaba!
Vanochtend, héééél vroeg reden we door de sneeuw naar Schiphol. Om 5 uur vertrok namelijk ons vliegtuig. Het was koud, glibberig,en sprookjesachtig wit…een paar uur later scheen de zon ons vrolijk tegemoet en moest de dikke winterjas uit.Om net even voor 10 uur (lokale tijd) zetten wij (meneer Christos en ondergetekende) voet op Turkse bodem.
Vandaag hebben we eerst rustig ons hotel verkend. Eén van de mooie hotels die Antalya rijk is. Vandaag en morgen kunnen én mogen we er even van genieten.Antalya is een grote stad, in de winter telt het bijna 1,5 miljoen mensen, in de zomer zelfs 3,5! De stad ligt aan zee, op een rotsplateau, in het zuiden van Turkije aan de Turkse Rivièra. Zo’n 3,5 uur vliegen van Schiphol.
Komende dagen zullen we niet aan zee liggen ;-) Hooguit even met onze voetjes staan..
We hebben in ieder geval al een vriendje gemaakt J
Isabella Kranenburg en Christos Emmanouil
Wat leuk!
BeantwoordenVerwijderenAKEV Collage is my school :D
BeantwoordenVerwijderen